وزارت انرژی آمریکا که تعامل آن با صنعت فضایی عمدتا در زمینه سیستم‌های هسته‌ای بوده است، با تاکید بر قابلیت‌های تحقیقاتی خود سعی در گسترش نقش خود در صنعت فضایی دارد.
پل دبار، معاون وزیر انرژی ایالات متحده در سخنرانی روز ۲۱ نوامبر گفت: آزمایشگاه‌های تحقیقاتی بخش انرژی، قابلیت‌هایی در زمینه شبکه‌های محاسباتی کوانتومی تا نجوم و دفاع سیاره‌ای برای صنعت فضایی فراهم می‌کنند.
وی افزود: وزارت انرژی در حال انجام ۸۰ پروژه با ناسا و سایر نقش‌آفرینان جامعه فضایی ایالات متحده است و همچنان به دنبال فرصت‌های جدید برای مشارکت در بخش فضایی است. ما سالانه حدود ۱۸ میلیارد دلار برای تحقیق و توسعه در این زمینه هزینه می‌کنیم و بیشتر مردم درک درستی از کارهایی که در حال انجام آن هستیم، ندارند.
یکی از این حوزه‌ها، شبکه‌های کوانتومی است که مزایای آن شامل ارتباطات ایمن می‌شود. دبار در سخنرانی خود درباره ایجاد اولین “شبکه کوانتومی مرکب” در جهان، با سایت‌هایی در شیکاگو و نیویورک صحبت کرد. به گفته وی، این شبکه می‌تواند به فضا گسترش یابد. وی گفت: “ما در حال کار بر روی فناوری برای ایجاد و اتصال شبکه کوانتومی مرکب به ایستگاه فضایی بین‌المللی هستیم. ما توانایی ساخت شبکه کوانتومی را داریم که به فضا می‌رود.”
دبار گفت گسترش شبکه کوانتومی به فضا یک هدف بلند مدت در این زمینه است. وی گفت: “فناوری زیادی برای رسیدن به آن وجود دارد اما آنچه من می‌خواهم به آن اشاره کنم، امکاناتی است که ما به دنبال آن هستیم. هنوز زمان زیادی سپری نشده است اما من می‌خواهم خاطرنشان کنم که این به طور واضح یک زمینه تحقیقاتی بوده که ما آن را به نمایش می‌گذاریم.”
دبار بر قابلیت‌های این بخش در حوزه‌هایی مانند قطعات و تجهیزات الکترونیک مقاوم شده در برابر تشعشع، که می‌تواند در کوتاه مدت در اختیار شرکت‌های فضایی قرار دهد، تأکید کرد. وی گفت: “ما از تعامل با بخش تجاری در آن حوزه خاص با وجود پتانسیل نسبتاً کم بازار، استقبال می‌کنیم.”
آزمایشگاه‌های این بخش، کارهایی را انجام می‌دهند که مبلغ بازپرداخت آن با هزینه‌ای قابل پرداخت است و حدود ۱۰٪ از کل هزینه‌های تحقیق و توسعه این بخش‌ها توسط شرکت‌ها پرداخت می‌شود. وی گفت: “اگر یک بخش خصوصی وجود دارد که بخواهد مثلاً برای مقاوم شدن ریز الکترونیک برای فضا آزمایش انجام دهد، دیگر نیازی به ساخت آزمایشگاه برای انجام آزمایش‌های پرتوی ندارند و آن‌ها می‌توانند از امکانات ما استفاده کنند.”
بخشی از دسترسی وزارت انرژی به فضا شامل همکاری با سایر سازمان‌های دولتی است. این وزارت بخشی از شورای ملی فضایی نیست اما دبار گفت این وزارت گفتگوی مداوم با شوراها و سازمان‌های فعال در حوزه فضایی دارد.
وی گفت که یک نمونه از این موارد، مربوط به تأثیر منظومه ماهواره‌ای مانند استارلینک در فضا است. وزارت انرژی که برخی هزینه‌های تحقیقات فضایی را تأمین می‌کند، از توسعه ابزاری برای تلسکوپ بزرگ نقشه‌برداری سینوپتیک در شیلی، که بزرگترین دوربین دیجیتالی است و برای کاربردهای نجومی ساخته شده است، پشتیبانی می‌کند.
وی گفت: “یکی از مواردی که می‌خواهیم مطمئن شویم و بر آن نظارت کنیم، کیوبست‌ها در ارتفاع مداری پایین است که می‌تواند بر دید آنچه در آسمان است و همچنین بر تلسکوپ‌ها تأثیر بگذارد.
وی گفت، این وزارت برای رفع نگرانی‌هایی از این دست با ناسا و بنیاد ملی علوم و شورای ملی فضایی همکاری می‌کند. هدف از این تلاش ها، اطمینان از این است که جامعه فضایی تأثیر آن را چه از نظر علم و چه از نظر زیبایی‌شناسی دیدن آسمان شب درک کند.”