شرکت مخابراتی Kepler در ۱۱ دسامبر اعلام کرد که ۴۰۰ کیلوگرم از ظرفیت Rideshare متعلق به SpaceX را به منظور پرتاب تعداد نامشخصی کیوبست، برای سال آینده رزرو کرده است.
این کیوبستها با هدف ارتقای اینترنت اشیاء به فضا فرستاده خواهند شد. شرکت کانادایی Kepler در تورنتو مستقر است.
جراد باتم، سرپرست برنامههای ماهوارهای و پرتاب Kepler اعلام کرد، این رزرو در دو ماموریت Falcon 9 صورت گرفته است. با این حال، پیمانکار محدودیتی برای ارسال ماهوارههای Kepler طی ماموریتهایی بیشتر یا کمتر از دو پرتاب اعمال نکرده است. باتم اعلام نکرد که Kepler قصد دارد چه تعداد ماهواره در ماموریت Rideshare متعلق به SpaceX پرتاب کند اما طی مصاحبههایش گفت طبق توافق بین SpaceX Rideshare و Kepler شرکت پرتابکننده باید تمامی امکانات برای پرتاب منظومه Gen-1 را فراهم کند که این منظومه شامل ۱۵ کیوبست است.
پس از دو پرتاب اولیه در سال ۲۰۱۸، اولین ماهوارههای آماده سرویس Kepler در اواسط سال آینده توسط موشک Soyuz پرتاب خواهند شد. ماموریت Rideshare نیز در ادامه پرتاب Soyuz در اواخر سال ۲۰۲۰ انجام میشود.
شرکت Kepler قصد دارد منظومه اینترنت اشیاء خود را تا سال ۲۰۲۳ به ۱۴۰ ماهواره برساند. این منظومه با استفاده از کیوبستها، دادههای ترافیکی را به کشتیها، سکوهای نفتی، ماشینآلات کشاورزی و تجهیزات در سایر صنایع ارسال و هم چنین از آنها دریافت میکند.
طبق گفته باتم، قرارداد پیمانکاری Falcon 9 برای ۲۰۰ کیلوگرم از ظرفیت Rideshare حدود یک میلیون دلار است. این قرارداد شامل دو آداپتور محموله ثانویه است.
گوین شاتول، مدیر عملیاتی SpaceX در بیانیهای اعلام کرد: SpaceX مفتخر است که Kepler پرتابگر Falcon 9 و برنامه Rideshare را برای پرتاب منظومه ماهوارهای خود انتخاب است. این منظومه قصد دارد شکافهای جهانی در اتصال به اینترنت را برطرف کند و SpaceX خرسند است که برای کمک به این هدف در کنار Kepler قرار گرفته است.
Kepler برای استقرار بخش بزرگی از منظومه ماهوارهای خود از Rideshare ها استفاده خواهد کرد، اما همچنان گزینه استفاده از پرتابگرهای کوچک برای این منظور را در دست بررسی دارد.
Kepler در انتخاب خود تصمیم گرفت ناکامی SpaceX در مورد Starlink را نادیده بگیرد. Kepler در پاسخ به منظومه ماهوارهای Starlink تصمیم گرفت ماهوارههای خود را در مدار ۵۷۵ کیلومتری نگه دارد تا از خطر برخورد با ماهوارههای Starlink در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری جلوگیری کند. این تصمیم برای Kepler محدودیتهای ناخواستهای را ایجاد کرد و این شرکت کانادایی مجبور شد قبل از استقرار در مداری بالاتر، تغییر اندازه منظومه خود را در نظر بگیرد.
بسیاری از منظومه ماهوارههای اینترنت اشیاء صرفا بر روی ارتباط با نرخ داده پایین متمرکز هستند این در حالیاست که ماهوارههای آینده Kepler از ظرفیت باند باریک و باند Ku برخوردار خواهند بود. همچنین باند Ku میتواند از فایلهای دادههای بزرگتر مانند ویدئوها نیز پشتیبانی کند، خدماتی که ممکن است با پهنای باند بزرگتر منظومههای دیگر همپوشانی داشته باشد.