موشک Ariane 6 اروپا یک سال با اولین پرواز رسمی خود فاصله دارد اما پیمانکار اصلی آن یعنی ArianeGrop در حال آماده‌سازی نسخه‌هایی است که گفته می‌شود در سه سال اول خدمات پرتابگر، قابل معرفی است.
به گفته بونگوته، مدیر برنامه Ariane 6، برنامه ۳/۶ میلیارد یورویی Ariane 6 با حمایت ۸۹ درصدی توسط آژانس فضایی اروپا و ۱۱ درصدی توسط خود ArianeGroup و شرکای صنعت آن انجام شد.
بونگوت گفت: ArianeGroup در حال آماده‌سازی برنامه بهبود مستمر یا CIP برای Ariane 6 است و قرار است این برنامه را در کنفرانس وزیران آژانس فضایی اروپا در نوامبر ارائه دهد. وی گفت: ما اکنون فکر می‌کنیم که این پرتابگر پتانسیل بیشتری برای تکامل، کاهش هزینه‌ها و بهبود عملکرد و قابلیت انجام مأموریت دارد. وی افزود: این شرکت چندین نسخه پشتیبان Ariane 6 برای آینده ESA پیش‌بینی کرده است. به دست آوردن بودجه ESA، تضمینی برای ادامه فعالیت‌های Ariane 6 در سال‌های آغازین آن است. بونگوت پنج بروز رسانی را در لیست ArianeGroup قرار داده است.
۱- بهبود آداپتور محموله
در حالی که Ariane 5 به طور عمده دو ماهواره‌های ژئو را همزمان به فضا پرتاب می‌کرد، Ariane 6 برای راه‌اندازی طیف وسیع‌تری از ماهواره‌ها از جمله منظومه ماهواره‌های مدار لئو و ماهواره‌های کوچک ژئو طراحی شده است. بونگوت گفت ArianeGroup یک آداپتور محموله تقویت شده متناسب با این ماموریت می‌خواهد. وی گفت، Ariane 6 با استفاده از آداپتور تقویت‌شده می‌تواند از ماهواره‌های کوچک و rideshare های بیشتری برای ماهواره‌های کوچک و همچنین ماهواره‌های سنگین‌تر ژئو پشتیبانی کند و در نهایت می‌تواند حجم بیشتری از فیرینگ موشک را با ماهواره‌ها پر کند.
۲- محصولات جانبی موتور Prometheus
اولین نسخه موتور قابل استفاده مجدد Prometheus تا پایان سال ۲۰۲۰ به اتمام خواهد رسید و آزمایش‌های زمینی آن نیز دنبال خواهد شد. ArianeGroup در حال آماده‌سازی موتوری برای استفاده در دهه ۲۰۳۰ است، اما بونگوت گفت این شرکت می‌تواند تکنولوژی Prometheus را در موتورهای مرحله اول Vulcain 2.1 و مرحله دوم Vinci استفاده کند. همچنین Prometheus علاوه بر قابل استفاده مجدد بودن، استفاده از چاپ سه بعدی را با هدف رساندن هزینه ساخت به ۱ میلیون یورو (یک دهم هزینه موتور Vulcain مربوط به موشک Ariane 5) ایجاد و گسترش داد. بونگوت گفت تکنولوژی‌های جانبی مانند دریچه‌های برقی و قطعات پرینت سه بعدی ناشی از تکنولوژی موتور Prometheus می‌توانند هزینه موتورهای قابل استفاده در Ariane 6 را کاهش دهند.
۳- واحد توان کمکی
بلوک انتقال مداری Ariane 6 شامل یک سیستم پیشرانشی کوچک به نام واحد توان کمکی یا APU است تا ماهواره‌ها را بجای یک مدار انتقال بیضوی معمولی به‌طور مستقیم در مدار ژئوسینکرون مدور قرار دهد. تزریق مستقیم، از در نظرگیری سوخت اضافی در ماهواره برای افزایش و انتقال مدار جلوگیری می‌کند و به این ترتیب عمر آن‌ها را افزایش می‌دهد. بونگوت گفت: ArianeGroup می‌خواهد با روشن کردن چند دقیقه‌ای APU ،Ariane 6 بتواند بیش از ۵۰۰۰ کیلوگرم را مستقیماً به مدار ژئو انتقال دهد. همچنین APU با جداسازی‌های پیاپی فضاپیما را قادر می‌سازد تا از خطر برخورد جلوگیری کند.
۴- بلوک انتقال مداری سیاه
در ماه می، سازمان فضایی اروپا ماموریت ArianeGroup با همکاری یک شرکت آلمانی به نام MT Aerospace برای ساختن یک نمونه اولیه از بلوک انتقال مداری با استفاده از کامپوزیت‌های کربن به جای آلومینیوم تعریف کرد. نمونه اولیه و موفق این بلوک نوآورانه که از پلاستیک تقویت شده با فیبر کربن ساخته شده است ایکاروس نام دارد. به دلیل رنگ‌آمیزی خاص ایکاروس به آن بلوک انتقال مداری سیاه نیز گفته می‌شود. این بلوک حداقل تا سال ۲۰۲۵ آماده نخواهد بود، اما بونگوت گفت ArianeGroup می‌تواند از طریق CIP، یک ساختار کامپوزیتی استوانه‌ای را تا سال ۲۰۲۳ اجرا کند. تکنولوژی‌های فیبر کربن Ariane 6 را سبک‌تر می‌کند و در نهایت این موشک قادر به حمل بارهای سنگین‌تر خواهد بود.
۵- بوسترهای ساده موشک جامد
Ariane 6 از دو یا چهار تقویت‌کننده موشک جامد استفاده می‌کند که تعداد این بوسترها تعیین می‌کند در نهایت موشک چقدر می‌تواند بلند شود. بونگوت گفت: ماهیت استفاده دوگانه از تکنولوژی تقویت‌کننده موشک جامد برای کاربردهای نظامی مانع از نامگذاری این پیشرفت‌های خاص می‌شود، اما ArianeGroup بودجه سازمان فضایی اروپا را برای ساده سازی طراحی و بهبود فرآیندهای تولید می‌خواهد و Avio، تقویت‌کننده‌ها را می‌سازد. شرکت Avio لوازم مورد نیاز موتور را تهیه می‌کند و ArianeGroup نازل‌ها را تامین می‌نماید. دومین سرمایه‌گذاری مشترک ArianeGroup-Avio با تخصیص (۶۰ درصد Avio و ۴۰ درصد آریان گروپ)، Regulus نام دارد که این سیستم پیشرانشی را تولید می‌کند.