شرکت لاکهید مارتین آخرین تست استاتیک سپر حرارتی که بخشی از آیروشلی (aeroshell) است که مریخ‌نورد درون آن قرار می‌گیرد را انجام داد. در این تست سازه مدل پروازی این سپر در مقابل شرایط حرارتی مانند پرواز قرار گرفت تا یکپارچگی فیزیکی آن در برابر شرایط سخت اتمسفری سفر فضایی ارزیابی شود.

لاکهید مارتین وظیفه تامین سیستم سپر حرارتی آیروشل دو بخشی با قطر چهار و نیم متری برای ماموریت مریخ سال بعد ناسا را بر عهده دارد. این سپر حرارتی در هنگام ورود به جو مریخ، از مریخ‌نورد محافظت می‌کند. شکل آیرودینامیک این سپر حرارتی، فضاپیما را قادر می‌سازد تا سرعت خود را از ۱۹۳۰۰ کیلومتر بر ساعت کاهش دهد.

نیل تیس، مدیر پروژه سپر حرارتی مریخ‌نورد ۲۰۲۰ لاکهید گفت: «تجربه ما در ساخت آیروشل برای ماموریت‌های مریخی ناسا به این معنی نیست که این کار آسان است. برای اطمینان از موفقیت ماموریت در طولانی مدت، اجرای تست‌هایی مانند این تست سازه‌ای ضروری است.»

در طی این آزمایش، مهندسان لاکهید مارتین از پمپ‌های خلاء برای شبیه‌سازی فشاری حدود ۱۴۰۰۰۰ پوند بر اینچ مربع بر سازه سپر حرارتی استفاده کردند. این سازه در مقابل ۱۲۰ درصد از نیرویی که در لحظه ورود به جو تحمل می‌کند، قرار گرفته است.

علاوه بر این، مهندسین مرکز تحقیقات لنگلی ناسا به جای اندازه‌گیری‌های معمولی کشش و کرنش و استفاده از اکستنسومترها، از ابزار جدیدی به نام تصویرسنج (Photogrammetry) یا همبستگی تصاویر دیجیتال (DIC) استفاده کردند.

این کار تیم را قادر می‌ساخت که کشش‌ها و جابجایی محدوده‌های قابل مشاهده سازه را در زمان پرواز کنترل کنند. مجموعه‌ای از دوربین‌های دیجیتال نیز در طول تست برای ثبت هر گونه تغییر در الگو سازه استفاده شدند که این دوربین‌ها امکان طراحی یک نقشه سه بعدی از جابجایی و کشش سطحی با افزایش بار اعمال شده بر سازه را فراهم کردند. پس از اتمام تمامی تست‌ها و همچنین تست‌های زیست‌محیطی، این سپر حرارتی در قسمت عقبی فضاپیما نصب می‌شود.