یک تیم جوان در آزمایشگاه کالج خود در لندن آنچه را که معتقد است آینده سفره‌ای هوایی خواهد بود، ساخته‌است. آن ها موفق به ساخت فناوری تولید و ذخیره‌سازی هیدروژن به صورت ایمن و کم هزینه شده‌اند. مأموریت این تیم این است که انرژی قابل اعتماد و مقرون به صرفه‌ای را برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به روش سبز برای تأثیرات اجتماعی و زیست محیطی بزرگ به ارمغان بیاورند.
تاکنون، ذخیره‌سازی هیدروژن به مخازن بسیار قوی و بزرگی احتیاج داشت که می‌تواند در برابر فشارهای حداکثر ۱۰۰۰۰ پوندی در هر اینچ مربع مقاومت کند. (این مقدار صدها برابر بیشتر از فشار لاستیک اتومبیل است.)
اما دکتر Enass Abo-Hamed در حالی که برای دکترای خود در کمبریج تحصیل می‌کند، یک ساختار انقلابی تولید کرد که می‌تواند هیدروژن را به عنوان یک جامد پایدار بدون فشردگی ذخیره کند.
سال گذشته، دکتر ابوحامد با کمک دکتر اسپرین، مدیر ارشد فناوری با Ballard سازنده سلول سوخت هیدروژن در کانادا همکاری کردند تا پهپادی تولید کنند که از راکتور برای نگهداری ایمن هیدروژن هنگام پرواز استفاده کند.
در نهایت بعد از ماه‌ها همکاری با تلفن و ایمیل، آقای اسپرین و توسعه دهنده اصلی محصول، Peter Italiano برای یک پرواز آزمایشی خلاقانه به بوستون پرواز کردند.
اما نحوه کار این هواپیما به شرح زیر است:
راکتور آلومینیوم وزن کمتری از یک کیسه شکر دارد. سیلندر کوچک گاز دارای شبکه پیچیده‌ای از لوله های آلومینیومی با چاپ سه بعدی در داخل است. هیدروژن در این سازهها پایدار و جامد باقی می‌ماند تا زمانی که “خنک کننده” از طریق لوله‌ها پمپ شود، آن‌ها را گرم کرده و گاز هیدروژن را به سلول سوخت پهپاد منتقل می کند.
هیدروژن از طریق یک کاتالیزور که الکترون‌ها را آزاد می‌کند، با ایجاد الکتریسیته، به یک طرف سلول سوختی پمپ می‌شود. سپس اکسیژن به سمت دیگر سلول سوختی پمپ می‌شود و با اتم‌های هیدروژن با بار مثبت ترکیب می‌شود و تنها محصول پسماند نهایی بخار آب است.
در حال حاضر، اغلب کشورها قوانین ایمنی سرسختانه ای در مورد پرواز پهپادها بر فراز مناطق پرجمعیت دارند.
دکتر ابو حامد ادامه می‌دهد: “هیدروژن گاز خوب و ایمنی است و می‌خواهد به اطراف حرکت کند”. این همان چیزی است که باعث انفجار آن می شود اما علاوه بر این، ضربه مجکمی به باک وارد می‌کند.
