بعد از چندین بار تاخیر در سال گذشته، در جولای امسال Chandrayan-2، دومین ماه‌نشین هند به سمت ماه پرتاب خواهد شد. سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) قرار است تمام ماژول‌های این ماموریت را (که ابتدا مقرر شده بود در آوریل سال گذشته انجام شود)، در دو ماه آینده آماده کند.
همچنین ISRO در بیانیه‌ای که در روز چهارشنبه منتشر شد، اعلام کرد: «تمامی ماژول‌ها برای ارسال در پنجره پرتاب ۹ تا ۱۶ جولای در حال آماده شدن هستند. انتظار می‌رود فرود بر ماه در تاریخ ۶ سپتامبر انجام شود.»
این فضاپیما از پایگاه فضایی ساتیش داوان واقع در جزیره سری هاری کوتا در ایالت آندرا پریش هند به فضا پرتاب خواهد شد.
این ماه نشین در قطب جنوبی ماه فرود می‌آید، که قبلا توسط هیچ کشوری مورد بررسی قرار نگرفته است. فرود آمدن این فضاپیما در نزدیکی قطب جنوب ماه از لحاظ تاریخی قابل توجه خواهد بود زیرا به ISRO فرصت نام‌گذاری این سایت در ماه به نام خودش را می‌دهد.
پنجره پرتاب قبلی این ماموریت ماه آوریل بود. دکتر سیوان رییس هیئت مدیره ISRO، این تاخیر را مربوط به بازسازی قسمتی از ماه‌نشین و تست‌های مربوط به آن نسبت داد.
برای تشریح این ماموریت، ISRO اعلام کرد که سه ماژول مدارگرد، ماه‌نشین (با نام ویکرام) و ماه‌نورد (با نام پراگیان) تماما توسط هند ساخته شده است.
ماژول‌های مدارگرد و ماه‌نشین به صورت مکانیکی با هم در ارتباط هستند و می‌توانند به صورت یکپارچه در فضاپیما قرار داده شوند. این ماژول‌ها داخل موشک حامل ماهواره Geo به نام MK-III قرار دارد، که یک حامل سه مرحله‌ای است که قابلیت ارسال سنگین‌ترین ماهواره ها به مدار را دارد. ماه‌نورد نیز در داخل ماه‌نشین قرار می‌گیرد.
پس از ارسال به مدار زمین، ماژول مشترک با استفاده از پیشران مداری به مدار ماه می‌رسد. سپس ماه‌نشین از مدارگرد جدا شده و به صورت آرام در یک سایت از پیش تعیین شده نزدیک به قطب جنوبی ماه فرود می‌آید.
بر خلاف اولین ماموریت مربوط به کره ماه هند که در اکتبر ۲۰۰۸ با استفاده از موشک PSLV به فضا پرتاب شد و تنها در مدار ماه در حال چرخیدن بود؛ Chandrayan-2 به آرامی در سطح ماه فرود می‌آید.
برای انجام آزمایش‌های علمی روی سطح ماه، ماه‌نورد بوسیله چرخ‌های خود به حرکت در می‌آید. ابزارهای مورد نیاز برای انجام آزمایشات علمی نیز در ماه‌نشین و مدارگرد نصب شده‌اند. داده‌های این آزمایشات متعاقبا به زمین ارسال خواهد شد.