شبهجزیرهای در ساحل شمالی اسکاتلند بعنوان بهترین مکان برای ایجاد اولین پایگاه فضایی بریتانیا انتخاب شد.
آژانس فضایی بریتانیا قبل از انتخاب شبهجزیره A’Mhoine Peninsula در اسکاتلند، ۲۶ سایت در نقاط دورافتاده بریتانیا را بررسی کرد. آژانس توسعه منطقهای حدود ۵/۲ میلیون پوند کمک هزینه برای ساخت تاسیسات این پایگاه در اختیار شرکت Highlands and Islands Enterprise (HIE) قرار داد. شرکت HIE با یک کنسرسیوم تجاری شامل شرکتهای هواپیمایی ایالات متحده مانند لاکهید مارتین کار خواهد کرد.
شارلوت رایت مدیر اجرایی HIE در جولای ۲۰۱۸ گفت: حمایت و پوشش خبری تاسیس نخستین پایگاه فضایی بریتانیا در اسکاتلند خبر مهمی برای منطقه و کل اسکاتلند است. بخش بینالمللی صنعت فضایی در حال رشد است و ما نیز میخواهیم از مزایای اقتصادی این فرصت فوقالعاده استفاده کنیم. تمرکز اصلی بریتانیا بر روی ایجاد پایگاه فضایی با قابلیت پرتاب عمودی است که باعث ایجاد شکاف در بازار پرتاب ماهواره شده است. دولت نیز پیشبینی کرده این نوع پرتاب در دهه آینده حدود ۸/۳ میلیارد دلار ارزش اقتصادی برای بریتانیا به ارمغان میآورد.
سایر سایتهای پرتاب افقی در Cornwall، Glasgow و Snowdonia نیز ممکن است از مزایای این برنامه توسعهای بهرهمند شوند. بدین منظور دولت حدود ۲ میلیون پوند بودجه برای توسعه این سایتهای پرتاب در نظر گرفته است. پرتابهای افقی از هواپیماهای معمولی برای حمل موشک در بخشی از مسیرش به مقصد استفاده میشود بنابراین پایگاههای این نوع پرتاب نباید در نقاط دور افتاده قرار داشته باشد.
گرگ کلارک، وزیر بازرگانی در جریان نمایشگاه بینالمللی Farnborough اعلام کرد، بودجه مالی اضافی برای توسعه و تاسیس پایگاه فضایی در نظر گرفته میشود. اگرچه ساخت پایگاه فضایی پیشرفته یک اقدام بزرگ و جسورانه است اما هزینه ساخت تاسیسات لازم برای پرتاب ماهوارههای کوچک نسبتا کم است و شرکتهای استارتآپی میتوانند در این پروژه سهیم شوند.
این سرمایهگذاری بر اساس موتور دو مرحلهای پرتابگر Electron است که توسط یک Rutherford Engine ساخته شده است و از موتورهای الکتریکی برای رانندن توربوپمپها استفاده میکند. این موتور، اولین موتور اکسیژن-هیدروکربنی بود که برای ساخت تمام قطعات اصلی آن از چاپگر سه بعدی شد.
لاکهید قصد دارد پرتابگر Electron را وارد صنعت پرتاب کند و از آن به عنوان یک پرتابگر اصلی و مهم استفاده شود. تاکنون Electron دو بار پرواز کرده است؛ یک بار موفقیتآمیز و بار دیگر با شکست مواجه شد. پرواز آزمایشی اولیه، به دلیل خرابی در تجهیزات ارتباطی بر روی زمین انجام نشد اما در ماموریت بعدی خود توانست سه ماهواره را در مدار قرار دهد. نسخه بریتانیایی این پرتابگر با یک واحد پیشرانشی و مکانیزم قرارگیری ماهواره در Bedfordshire و Harwell ساخته شده است.