شرکت DJI، به عنوان بزرگترین تولیدکننده هواپیماهای بدون سرنشین در جهان، تا سال ۲۰۲۰ نسل جدید هواپیماهای بدون سرنشین خود را با قابلیت AirSense ارائه می‌کند.
سال‌های زیادی در مورد ساخت و عرضه هواپیماهای بدون سرنشین با توانایی تشخیص و اجتناب در نزدیکی محل پرواز بحث شد. اضافه کردن رادار یا سنسورهای نوری یکی از راه‌حل‌هایی بود که بواسطه آن خلبان می‌توانست اطراف خود را دیده و از عدم برخورد با هواپیمایی در نزدیکی محل پرواز اطمینان حاصل کند. با این‌حال ترکیب و پیاده‌سازی همزمان این دو قابلیت یعنی تشخیص و اجتناب از لحاظ فنی بسیار چالش‌برانگیز است و احتمالا هرگز برای هواپیماهای بدون سرنشین کوچک امکان‌پذیر نخواهد بود.
خوشبختانه، خطر برخورد هوایی با اجرای یک استراتژی ساده تا حد زیادی کاهش می‌یابد. هواپیماها می‌توانند موقعیت خود را با دستگاه و ملزومات GPS ردیابی کرده و سپس این اطلاعات را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. بنابراین هرکسی از محل پرواز دیگری اطلاع دارد. هواپیماهای بدون سرنشین نیز حداقل قادر به دریافت این مخابره‌ها خواهند بود و پس از اطلاع از آن به اپراتورهایشان اخطار داده می‌شود یا پرواز خود را بصورت خودکار تنظیم می‌کنند تا هواپیما یا هلیکوپتر عبور کند.
شرکت DJI، بزرگترین تولیدکننده هواپیماهای بدون سرنشین در جهان، برخی از هواپیماهای بدون سرنشین خود را مجهز به این قابلیت کرده است و در می ۲۰۱۹ اعلام کرد تا سال ۲۰۲۰ این برنامه اجرا خواهد شد. این قابلیت AirSense نامگذاری شده و بر روی تمامی هواپیماهای بدون سرنشین این شرکت که وزن آن‌ها بیش از ۲۵۰ گرم است، پیاده‌سازی می‌شود. دستگاهی که پشت طرح AirSense است، ADS-B نام دارد که در ادامه توضیح مختصری درباره آن داده می‌شود.
ADS-B به معنای نظارت خودکار وابسته به پخش است. این دستگاه دو نوع دارد، ADS-B داخلی و بیرونی. هواپیمای مجهز به ADS-B بطور دوره‌ای اطلاعاتی در مورد موقعیت، ارتفاع، سرعت و سایر پارامترهای وضعیتی ارسال می‌کند. این مخابره‌ها بطور اتوماتیک رخ می‌دهد و اطلاعات گزارش‌شده وابسته به تجهیزات سیستم ناوبری ماهواره‌ای است که به یک مورد خاص فرستاده نمی‌شود بلکه پخش و مخابره می‌شود.
هواپیماهای مجهز به سیستم ADS-B داخلی مانند کنترل‌کننده‌های ترافیک هوایی، تنها سیگنال‌های ADS-B بیرونی را دریافت می‌کند. این سیستم با توجه به قابلیت پخش و انتشار، این امکان را فراهم می‌کند که هواپیمای مجهز به ADS-B بدون نیاز به رادار ردیابی شود. در حال حاضر، برخی کشورها به این تکنولوژی نیاز دارند. برای نمونه، کانادا از ADS-B برای کنترل ترافیک هوایی در نزدیکی خلیج هادسون جایی که پوشش رادار بصورت نقطه‌ای است، استفاده می‌کند.
در سال ۲۰۱۷ شرکت DJI، هواپیماهای بدون سرنشین مدل Matrice 200 را معرفی کرد که مجهز به ADS-B بعنوان بخشی از سیستم AirSense بودند. در اکتبر گذشته، DJI هواپیمای بدون سرنشینی به نام Mavic-2 معرفی کرد که مشابه سری مذکور مجهز به ADS-B و AirSense بود. ADS-B که در این هواپیماهای بدون سرنشین نصب شده، سیگنال‌های رادیویی را در هوا از هواپیماهای مجاور و نزدیک خود دریافت می‌کنند. سیستم AirSense DJI این اطلاعات را به کنترل‌کننده زمین بصورت هشدار لرزشی ارسال می‌کند و به اپراتور هشدار می‌دهد که هواپیمایی در آن نزدیکی وجود دارد. این روش ایمن‌ترین روش برای عملکرد هواپیماهای بدون سرنشین در حریم هوایی است.