محققین دانشگاه کوئین هواپیماهای بدون سرنشین را توسعه دادهاند که به زودی میتوانند هنگام وقوع حوادث طبیعی هشدار دهند. محققان یک سیستم ارتباطی ایجاد کردهاند که از یک شبکه هواپیمای بدون سرنشین برای ارائه هشدارهای اولیه درمورد حوادث استفاده میکند. هواپیماهایی بدون سرنشین از یک روش تخصیص منابع هوشمند کمک میگیرند تا بتوانند در حالی که یک منطقه بزرگ را پوشش میدهند، سه تا پنج ساعت بیشتر در هوا بمانند. این هواپیماهای بدون سرنشین همچنین میتوانند یک کانون وایفای را ایجاد کنند تا در صورت از بین رفتن زیرساختهای معمولی، مردم را به صورت آنلاین نگه دارند.
این هواپیماهای بدون سرنشین باید نسبتاً ارزان باشند در واقع هزینه آن کمتر از هواپیماهای بدون سرنشین حرفهای است. همچنین نسبت به برخی از سیستمهای هشدار دهنده مقاومت بیشتری دارد. در جایی که ایستگاههای نظارت رودخانه اغلب در سیل و فجایع طبیعی سقوط میکنند، هواپیماهای بدون سرنشین میتوانند در این هرج و مرج پرواز کنند.
نکته جالب توجه آنکه این پروژه تحقیقاتی مشتریانی نیز دارد و سازمان مدیریت بحران ویتنام به خرید این پهپادها علاقمند شده است.