تلاش بلندپروازانه نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) برای توسعه شبکه نبرد، موسوم به سیستم مدیریت پیشرفته جنگی (ABMS)، فاقد یک ساختار سازمانی مناسب برای اجرای موفق است.
اداره پاسخگویی دولت (GAO) در گزارشی که در تاریخ ۱۶ آوریل منتشر شد، می گوید: این سازمان در حال پیشروی و توسعه بخش مهمی از استراتژی نوسازی آینده خود است در حالی که الزامات فنی قطعی، برنامه، برآورد هزینه، اختیاراتی که به روشنی به تصمیم گیرندگان واگذار شده یا تجزیه و تحلیل مقرون به صرفگی در آن مشاهده نمی شود.
USAF در حال توسعه ABMS به عنوان یک شبکه ارتباطی فراگیر است که برای اتصال و ارتباط هواپیماها، ماهواره‌ها، کشتی‌ها، وسایل نقلیه زمینی و ایستگاه‌های فرماندهی و کنترل در نظر گرفته شده است. این سرویس شامل شبکه‌ای است که به فرماندهان این امکان را می‌دهد که به جای اتکا بر سیستم‌های ارتباطی چند بخشی که مخصوص انواع خاصی از هواپیماها و نیروهای مسلح است، اطلاعات مربوط به نبرد را بطور مستقیم و به صورت بلادرنگ به اشتراک بگذارند.
قرار است AMBS جایگزین سامانه راداری نبرد نظارتی E-8 Joint STARS ساخته شرکت نورث روپ گرومن شود که یک سیستم نظارت هوایی و نیز ایستگاه کنترل و فرماندهی در میدان نبرد است.
USAF همچنین امیدوار است که ABMS سرانجام بتواند به تنها شبکه خدمات نظامی آمریکا، موسوم به سیستم فرماندهی و کنترل مشترک همه حوزه ها تبدیل شود و در نهایت، شبکه مشترک جنگی به ارتش آمریکا امکان آن را دهد تا عملیات نظامی را از نزدیک هماهنگ کند و همچنین این امکان را فراهم سازد تا سرعت نبرد در مقابل دشمن، افزایش یابد. نیروی دریایی و ارتش ایالات متحده هنوز به ABMS نیروی هوایی ایالت متحده متعهد نیستند.
به نظر می‌رسد بخشی از عدم برنامه‌ریزی USAF از استراتژی تکرار این سازمان ناشی می‌شود، مفهومی که در آن فناوری‌های جدید طی دوره‌های کوتاه مدت چهار تا شش ماه به نمونه‌های اولیه تبدیل می‌شوند و سپس در آزمایش‌های میدانی نشان داده خواهند شد.
آژانس دولتی می‌گوید: “پروژه‌های قبلی GAO نشان داده که سیستم های تسلیحاتی بدون داشتن یک مورد تجاری مناسب، در معرض خطر تأخیر برنامه و رشد هزینه و مسائل ادغام قرار دارند.”
این پروژه ۱۷۲ میلیون دلار بودجه در سال مالی FY2020 دریافت کرده است.
