ناسا سوختی غیرسمی، سرخ رنگ و سیستم پیشرانشی سازگار با فضا را آزمایش می‌کند. این سوخت و سیستم پیشرانشی جدید در ماموریت‌های ماه و سایر ماموریت‌ها در آینده قابل استفاده خواهد بود.
این سیستم برای اولین بار در ماموریت تزریق سوخت سبز (GPIM) استفاده می‌شود که قرار است در ماه فوریه بر روی موشک Falcon Heavy آزمایش شود. آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی در ایالات متحده (AFRL) واقع در نیروی هوایی ادواردز کالیفرنیا، این سوخت سبز را توسعه داده است. هدف این مجموعه از این ماموریت اثبات ویژگی‌های این سوخت است.
فضاپیماهایی که در حال حاضر در حال عملیات هستند از سوخت هیدرازین استفاده می‌کنند که بسیار سمی است. در حالی‌که سوخت سبز ترکیبی از هیدروکسیل آمونیوم نیترات با اکسیدکننده‌ای است که جایگزین مناسبی برای هیدرازین می‌باشد.
با اینکه استفاده از هیدرازین در فضاپیماها بسیار رایج است اما این سوخت برای انسان بسیار سمی است. افرادی که با هیدرازین کار می‌کنند باید نکات ایمنی مانند پوشیدن لباس‌های محافظتی، دستکش‌های لاستیکی ضخیم و استفاده از مخازن اکسیژن رعایت کنند. برخلاف هیدرازین، GPIM محدودیت‌های ایمنی کمتری دارد و زمان لازم برای آماده شدن برای راه‌اندازی را کاهش می‌دهد. مجموعه هوافضا و فناوری بال (Ball Aerospace & Technologies) در این ماموریت با ناسا همکاری می‌کند.
پژوهشگر ارشد این پروژه در مجموعه بال، کریستوفر مک‌لین می‌گوید: “فضاپیما در طول ساخت می‌تواند سوخت‌گیری کند و با ساده‌سازی فرآیند در تاسیسات پرتاب موجب صرفه‌جویی مالی می‌شود.”
سوخت سبز نسبت به هیدرازین چگال‌تر است و ۵۰ درصد عملکرد بهتری دارد. همچنین فضاپیما بواسطه استفاده از سوخت سبز می‌تواند مسیر طولانی‌تری را طی کند یا برای مدت بیشتری مشغول عملیات باشد.
سیستم پیشرانشی Aerojet Rocketdyne از سوخت سبز استفاده می‌کند. تجهیزات این سیستم شامل تانک سوخت و پنج تراستر یک نیوتونی برای استفاده از این سوخت غیر سمی است.